Marleen Hendrickx werkt in het najaar van 2024 aan een artistiek vooronderzoek voor een nieuwe voorstelling. Inspiratiebron zijn de memoires van de 19e eeuwse, Franse intersekse Herculine Barbin. Herculine wordt na een verboden relatie met een vrouwelijke collega juridisch tot man verklaard, waardoor ze haar functie verliest als docent op een meisjesinternaat en noodgedwongen naar Parijs vertrekt.
Waar ze gedurende haar leven al weinig zeggenschap heeft over zichzelf, heeft ze dat postuum wellicht nog minder. Tegelijk met haar lichaam worden in 1868 haar memoires gevonden, met de titel ‘Herculine Barbin’. De memoires zijn lang het enige bekende ervaringsverhaal van een intersekse persoon. Sindsdien zijn ze door tal van wetenschappers, medici, filosofen en kunstenaars besproken en gebruikt.
Marleen Hendrickx stapt nu in de huid van Herculine en probeert op een speelse manier de zeggenschap van het verhaal terug te geven aan de rechtmatige eigenaar. Zoals Herculine de memoires ooit bedoeld heeft: als haar verhaal. Op die manier draagt Marleen tegelijkertijd bij aan het nog altijd noodzakelijke proces van demedicaliseren van intersekse personen anno 2024. Het is óns lichaam, het is óns verhaal.
Het vooronderzoek vindt plaats met schrijver Jorg van den Kieboom en regisseur Hanna Timmers en wordt mede mogelijk gemaakt door VIA ZUID, Bureau Pees, COC Noordoost Brabant, Stichting Amarte Fonds, Podium Bloos, Verkadefabriek en Jonge Harten.
(foto’s Sebastiaan Rodenhuis; tijdens presentatie Jonge Harten Festival, Groningen)
